Kerstvakantie!
Blijf op de hoogte en volg Irene
04 Januari 2013 | Frankrijk, Rodez
Zo, alle kerstkaarten zijn de deur uit (en aangekomen in NL heb ik begrepen), ik heb zelf de nodige kerstkaarten ontvangen, waarvoor dank!, en nadat ik een dag van 16 graden heb overleefd terwijl het 23 december was is het dus wel weer tijd voor een nieuwe blog.
De afgelopen week heeft het veel geregend en was het erg warm. Het gaat er hier steeds over dat het de warmste december/winter/periode in tijden is, en op het journaal waren plaatjes van mensen die bij Bordeaux lekker op het strand lagen en toen liep er een kerstman over het strand...Geloof dat het bij jullie ook nat en warm is.
Zondag 16 december zou ik naar een concert in de kathedraal, nadat ik de dag ervoor al naar een Kerstconcert was geweest in de Jezuïtenschool. Dat was een concert van kinderen van de muziekschool en het heette ‘la flûte enfantée’. Na enig puzzelen en vertalen ben ik er nu echt uit: la flûte enchantée is de Franse naam voor Mozart’s opera ‘die Zauberflöte’, en omdat het met kinderen was (soms écht drie turven hoog), hadden ze ‘enfantée’ gedaan ipv ‘enchantée’. In elk geval was het een leuk concert, veel hobo/klarinet/fluit en pianomuziek en een hoop lieve kindjes die heel erg hun best deden. Het concert van zondag ging helaas niet door, na een tijdje kwamen we erachter dat het een week later plaatsvond, blijkbaar was hier en daar de 16e doorgegeven en op andere affiches (en het briefje in de kerk) juist weer de 23e stond... Intussen was ik met drie Engelsen aan de praat geraakt, die –bestaat toeval?- ook een camping hadden. Ze nodigden me uit om in een café wat op te warmen en wat te drinken, dus toen hebben we nog even wat gekletst en visitekaartjes uitgewisseld. Het was heel grappig en leuk om eens een andere taal dan Frans te praten en het was erg gezellig. Het waren oudere mensen maar ze waren nog maar een jaar of zes in Frankrijk. Later bleek dat ze een paar mobil-homes van Franck hadden gekocht en dat ze daar nu in woonden, echt een kleine wereld!
De laatste week op het werk stond vooral in het teken van veel tickets en hotels boeken voor de beurzen in januari (‘we lijken wel een reisbureau in plaats van een camping!’) en de kerstkaarten/enveloppen/etiketten. Gelukkig is alles min of meer op tijd afgekomen en kunnen we rustig ‘vakantie’ vieren. Vrijdagmiddag om half zes heb ik de deur van ’t kantoor op slot gedaan en begon mijn Kerstvakantie!
De zondag voor Kerstmis ben ik naar het museum Denys Puech geweest, waar nog altijd de tentoonstelling ‘sculptures sonores’ is. Er was een kerstevenement: een concert met na afloop een goûter (hapje drankje gebeuren). Het was ook bedoeld voor kinderen en de muzikant vertelde een verhaal over een ontdekkingsreiziger uit de 17e eeuw en daarbij speelde hij af en toe korte stukjes op een van de ‘sculptures sonores’. Het was af en toe best bizar en omdat niet alle kinderen even geboeid en stil aan het luisteren waren kon ik niet alles horen maar het was wel leuk om de artiest te zien en horen spelen op de ‘instrumenten’, en het blijven bizarre dingen. Na afloop kon je (warme) chocolademelk en kruidkoek krijgen. Er waren 30-40 mensen, wat ze niet verwacht hadden bij het museum want er stonden te weinig stoelen. Er werden nog wel wat stoelen bijgezet maar dat waren er niet veel meer. Het was toch al een typisch Frans evenement, het begon een kwartier later dan gepland...
Maandag heb ik nog lekker in huis omgerommeld en schoongemaakt, want ’s middags zou Anne-Lieke komen! Een tegenbezoekje vanuit Montpellier, met hetzelfde euvel als ik destijds had op de terugreis: er was een staking (of eigenlijk was het een ‘mouvement social’ maar dat komt op hetzelfde neer) dus vanaf Toulouse moest ze met de bus.....enigszins geradbraakt door de rijstijl van de chauffeur en het bergachtige landschap van de Midi-Pyrénées rolde die tegen half zes de bus uit. Op Kerstavond hebben we lekker maffe Disney-filmpjes op tv gekeken en hebben we heel veel bijgekletst. Eerste Kerstdag was het dan (eindelijk) tijd om de cadeautjes uit te pakken, we hadden wat kleinigheidjes voor elkaar gekocht en ik had van Laure ook een kerstcadeautje (zoals beloofd tijdens Sinterklaas, zie een eerdere blog). Daarna zijn we de stad in geweest om de boel te verkennen, en op Eerste Kerstdag is het uitgestorven op straat, zelfs in de Cathédrale was niemand, behalve een paar andere mensen die ook aan het wandelen waren want die kwamen we steeds tegen in de stad. We kregen het gevoel dat de wereld alsnog vergaan was en dat ze twee Friezen in Rodez waren vergeten, maar gelukkig was er vandaag meer te beleven. Tweede Kerstdag wordt namelijk niet gevierd in Frankrijk dus vandaag was een ‘gewone dag’. Vanochtend hebben we wat gewinkeld en ik moest nog even langs de bank, en vanmiddag zijn we naar het Kerstspektakel van de Haras national geweest, dat was Anne-Lieke haar verjaardagscadeau (ze is 23 dec. 22 geworden). De Haras national is een stoeterij/manege/paardencentrum-achtig iets en er zit in Rodez ook een vestiging. We waren wat vroeg maar er stond ergens een hek open dus we konden wel gewoon naar binnen, en toen hebben we eerst het terrein en de stallen maar even bekeken. Zolang je geen rare dingen doet en niemand je wegstuurt mag je best even ergens kijken en paardjes aaien....:) Het spektakel was in een rijbak waar ze tribunes en tuinstoelen hadden neergezet, wij hadden lekker een plekje op de eerste rij omdat we zo vroeg waren, dus wij zaten met camera’s in de aanslag. Helaas was het erg donker, toen het spektakel begon deden ze alle lichten uit behalve een paar sfeerlichtjes...Gelukkig zijn de foto’s toch nog redelijk gelukt. Het verhaal ging over een prinses die op zoek ging naar een vriendje, en die organiseerde een ‘casting’. Wij kregen er wat talentenjachtgevoelens bij maargoed. Er kwamen verschillende mannen die allemaal een act deden met een of meer paarden, en die kregen dan een cijfer. Aan het eind ging ze er vandoor met de man die staand op twee paarden nog twee paarden ervoor mende (dus vierspan) en daarbij over een brandende hindernis sprong. Het zag er heel mooi uit en een beetje gevaarlijk maar wij waren stiekem ook wel blij dat de brandende hindernis wat warmte afgaf want t was best frisjes. Na afloop was er nog een ‘goûter’, warme chocolademelk of koffie met cake, en er kwam nog een kerstman met een ezel die snoepjes uitdeelde aan de kinderen.
*voor iedereen die wel eens bij mij is geweest tussen Kerst en Oudjaar, en mij dan luid meezingend en met wallen onder de ogen aantreft in de buurt van een radio/pc die de Top2000 uitzendt, die luisteren we hier ook via internet, als we niet op pad zijn. Ondertussen doen we vaak spelletjes of lezen we een stapel Libelle’s die Anne-Lieke heeft meegenomen, en ondanks dat het een blad is voor 50+’ers -sorry- staan er toch soms wel leuke artikelen in*
Vrijdag is Anne-Lieke weer naar huis gegaan, en konden we terugkijken op een leuk en ontspannen weekje. ’s Avonds heeft Laure mij op de nachttrein gezet en zaterdagmiddag om een uur of vier was ik in Amersfoort, waar papa mij ophaalde. In Parijs had ik lekker nog tijd over dus daar ben ik de stad nog even ingeweest en heb ik wat foto’s gemaakt, het was zonnig weer maar wel koud! Vandaag was ik niet echt fit, vannacht overgegeven en aan de diarree, maar dat komt denk ik van de vermoeidheid van de reis. Gelukkig is er de Top2000 en dus lig ik heerlijk languit op de bank met de afstandsbediening binnen handbereik, lekker bijkomen.
4 januari
Inmiddels is het nieuwe jaar alweer 4 dagen oud en vermaak ik me nog altijd in mijn vakantie. Beetje afspreken met familie en vriendinnen, wat knyperties/taart bakken en morgen met mama naar Nijmegen om daar met Lisanne de stad onveilig te maken
Het is wel leuk om weer in Nederland te zijn, maar ik moet ook wel wennen: iedereen om je heen praat Nederlands, iedereen is (minstens) even groot als ik en het is hier koud (dwz: kouder dan in Rodez) dus ik slaap al een week met twee dekbedden en heb veel warme kleren aan....En verder is het ook wel raar om weer in Sneek te zijn, het is allemaal wel ‘thuis’ maar tegelijkertijd ook weer niet, en stiekem mis ik Rodez ook wel weer een beetje (maarja, als ik daar zit mis ik Sneek weer....). Blijft ingewikkeld, dat emigreren.
Vanaf dinsdag zit ik elke dag in Utrecht, eerst een dag een symposium en daarna de Vakantiebeurs. Daarna weer een paar dagen vrij en dan is vanaf 17 januari de Caravana in Leeuwarden, en tussendoor vier ik ook nog mn verjaardag. Kortom, druk gevulde weken die voorbij vliegen!
Foto's staan bij deze blog en op de fotowebsite (www.ireneoldekamp.mijnalbums.nl, ff mailen voor 't wachtwoord).
Groetjes vanuit Sneek!
De afgelopen week heeft het veel geregend en was het erg warm. Het gaat er hier steeds over dat het de warmste december/winter/periode in tijden is, en op het journaal waren plaatjes van mensen die bij Bordeaux lekker op het strand lagen en toen liep er een kerstman over het strand...Geloof dat het bij jullie ook nat en warm is.
Zondag 16 december zou ik naar een concert in de kathedraal, nadat ik de dag ervoor al naar een Kerstconcert was geweest in de Jezuïtenschool. Dat was een concert van kinderen van de muziekschool en het heette ‘la flûte enfantée’. Na enig puzzelen en vertalen ben ik er nu echt uit: la flûte enchantée is de Franse naam voor Mozart’s opera ‘die Zauberflöte’, en omdat het met kinderen was (soms écht drie turven hoog), hadden ze ‘enfantée’ gedaan ipv ‘enchantée’. In elk geval was het een leuk concert, veel hobo/klarinet/fluit en pianomuziek en een hoop lieve kindjes die heel erg hun best deden. Het concert van zondag ging helaas niet door, na een tijdje kwamen we erachter dat het een week later plaatsvond, blijkbaar was hier en daar de 16e doorgegeven en op andere affiches (en het briefje in de kerk) juist weer de 23e stond... Intussen was ik met drie Engelsen aan de praat geraakt, die –bestaat toeval?- ook een camping hadden. Ze nodigden me uit om in een café wat op te warmen en wat te drinken, dus toen hebben we nog even wat gekletst en visitekaartjes uitgewisseld. Het was heel grappig en leuk om eens een andere taal dan Frans te praten en het was erg gezellig. Het waren oudere mensen maar ze waren nog maar een jaar of zes in Frankrijk. Later bleek dat ze een paar mobil-homes van Franck hadden gekocht en dat ze daar nu in woonden, echt een kleine wereld!
De laatste week op het werk stond vooral in het teken van veel tickets en hotels boeken voor de beurzen in januari (‘we lijken wel een reisbureau in plaats van een camping!’) en de kerstkaarten/enveloppen/etiketten. Gelukkig is alles min of meer op tijd afgekomen en kunnen we rustig ‘vakantie’ vieren. Vrijdagmiddag om half zes heb ik de deur van ’t kantoor op slot gedaan en begon mijn Kerstvakantie!
De zondag voor Kerstmis ben ik naar het museum Denys Puech geweest, waar nog altijd de tentoonstelling ‘sculptures sonores’ is. Er was een kerstevenement: een concert met na afloop een goûter (hapje drankje gebeuren). Het was ook bedoeld voor kinderen en de muzikant vertelde een verhaal over een ontdekkingsreiziger uit de 17e eeuw en daarbij speelde hij af en toe korte stukjes op een van de ‘sculptures sonores’. Het was af en toe best bizar en omdat niet alle kinderen even geboeid en stil aan het luisteren waren kon ik niet alles horen maar het was wel leuk om de artiest te zien en horen spelen op de ‘instrumenten’, en het blijven bizarre dingen. Na afloop kon je (warme) chocolademelk en kruidkoek krijgen. Er waren 30-40 mensen, wat ze niet verwacht hadden bij het museum want er stonden te weinig stoelen. Er werden nog wel wat stoelen bijgezet maar dat waren er niet veel meer. Het was toch al een typisch Frans evenement, het begon een kwartier later dan gepland...
Maandag heb ik nog lekker in huis omgerommeld en schoongemaakt, want ’s middags zou Anne-Lieke komen! Een tegenbezoekje vanuit Montpellier, met hetzelfde euvel als ik destijds had op de terugreis: er was een staking (of eigenlijk was het een ‘mouvement social’ maar dat komt op hetzelfde neer) dus vanaf Toulouse moest ze met de bus.....enigszins geradbraakt door de rijstijl van de chauffeur en het bergachtige landschap van de Midi-Pyrénées rolde die tegen half zes de bus uit. Op Kerstavond hebben we lekker maffe Disney-filmpjes op tv gekeken en hebben we heel veel bijgekletst. Eerste Kerstdag was het dan (eindelijk) tijd om de cadeautjes uit te pakken, we hadden wat kleinigheidjes voor elkaar gekocht en ik had van Laure ook een kerstcadeautje (zoals beloofd tijdens Sinterklaas, zie een eerdere blog). Daarna zijn we de stad in geweest om de boel te verkennen, en op Eerste Kerstdag is het uitgestorven op straat, zelfs in de Cathédrale was niemand, behalve een paar andere mensen die ook aan het wandelen waren want die kwamen we steeds tegen in de stad. We kregen het gevoel dat de wereld alsnog vergaan was en dat ze twee Friezen in Rodez waren vergeten, maar gelukkig was er vandaag meer te beleven. Tweede Kerstdag wordt namelijk niet gevierd in Frankrijk dus vandaag was een ‘gewone dag’. Vanochtend hebben we wat gewinkeld en ik moest nog even langs de bank, en vanmiddag zijn we naar het Kerstspektakel van de Haras national geweest, dat was Anne-Lieke haar verjaardagscadeau (ze is 23 dec. 22 geworden). De Haras national is een stoeterij/manege/paardencentrum-achtig iets en er zit in Rodez ook een vestiging. We waren wat vroeg maar er stond ergens een hek open dus we konden wel gewoon naar binnen, en toen hebben we eerst het terrein en de stallen maar even bekeken. Zolang je geen rare dingen doet en niemand je wegstuurt mag je best even ergens kijken en paardjes aaien....:) Het spektakel was in een rijbak waar ze tribunes en tuinstoelen hadden neergezet, wij hadden lekker een plekje op de eerste rij omdat we zo vroeg waren, dus wij zaten met camera’s in de aanslag. Helaas was het erg donker, toen het spektakel begon deden ze alle lichten uit behalve een paar sfeerlichtjes...Gelukkig zijn de foto’s toch nog redelijk gelukt. Het verhaal ging over een prinses die op zoek ging naar een vriendje, en die organiseerde een ‘casting’. Wij kregen er wat talentenjachtgevoelens bij maargoed. Er kwamen verschillende mannen die allemaal een act deden met een of meer paarden, en die kregen dan een cijfer. Aan het eind ging ze er vandoor met de man die staand op twee paarden nog twee paarden ervoor mende (dus vierspan) en daarbij over een brandende hindernis sprong. Het zag er heel mooi uit en een beetje gevaarlijk maar wij waren stiekem ook wel blij dat de brandende hindernis wat warmte afgaf want t was best frisjes. Na afloop was er nog een ‘goûter’, warme chocolademelk of koffie met cake, en er kwam nog een kerstman met een ezel die snoepjes uitdeelde aan de kinderen.
*voor iedereen die wel eens bij mij is geweest tussen Kerst en Oudjaar, en mij dan luid meezingend en met wallen onder de ogen aantreft in de buurt van een radio/pc die de Top2000 uitzendt, die luisteren we hier ook via internet, als we niet op pad zijn. Ondertussen doen we vaak spelletjes of lezen we een stapel Libelle’s die Anne-Lieke heeft meegenomen, en ondanks dat het een blad is voor 50+’ers -sorry- staan er toch soms wel leuke artikelen in*
Vrijdag is Anne-Lieke weer naar huis gegaan, en konden we terugkijken op een leuk en ontspannen weekje. ’s Avonds heeft Laure mij op de nachttrein gezet en zaterdagmiddag om een uur of vier was ik in Amersfoort, waar papa mij ophaalde. In Parijs had ik lekker nog tijd over dus daar ben ik de stad nog even ingeweest en heb ik wat foto’s gemaakt, het was zonnig weer maar wel koud! Vandaag was ik niet echt fit, vannacht overgegeven en aan de diarree, maar dat komt denk ik van de vermoeidheid van de reis. Gelukkig is er de Top2000 en dus lig ik heerlijk languit op de bank met de afstandsbediening binnen handbereik, lekker bijkomen.
4 januari
Inmiddels is het nieuwe jaar alweer 4 dagen oud en vermaak ik me nog altijd in mijn vakantie. Beetje afspreken met familie en vriendinnen, wat knyperties/taart bakken en morgen met mama naar Nijmegen om daar met Lisanne de stad onveilig te maken
Het is wel leuk om weer in Nederland te zijn, maar ik moet ook wel wennen: iedereen om je heen praat Nederlands, iedereen is (minstens) even groot als ik en het is hier koud (dwz: kouder dan in Rodez) dus ik slaap al een week met twee dekbedden en heb veel warme kleren aan....En verder is het ook wel raar om weer in Sneek te zijn, het is allemaal wel ‘thuis’ maar tegelijkertijd ook weer niet, en stiekem mis ik Rodez ook wel weer een beetje (maarja, als ik daar zit mis ik Sneek weer....). Blijft ingewikkeld, dat emigreren.
Vanaf dinsdag zit ik elke dag in Utrecht, eerst een dag een symposium en daarna de Vakantiebeurs. Daarna weer een paar dagen vrij en dan is vanaf 17 januari de Caravana in Leeuwarden, en tussendoor vier ik ook nog mn verjaardag. Kortom, druk gevulde weken die voorbij vliegen!
Foto's staan bij deze blog en op de fotowebsite (www.ireneoldekamp.mijnalbums.nl, ff mailen voor 't wachtwoord).
Groetjes vanuit Sneek!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
