November

Alweer tijd voor een nieuwe blog, ik probeer elke twee weken iets te schrijven maar er is zoveel te beleven hier dat het er vaak bij inschiet....maar dan hebben jullie gewoon wat meer leesvoer 

Na de beurs van Birmingham was het nog altijd rustig op het werk maar inmiddels wordt het wat drukker, er zijn wat nieuwe activiteiten (Kerstkaarten...) en de eerste reserveringen voor volgend jaar komen binnen. Ik ben al een aantal dagen bezig met de tarieven/periodes omzetten naar 2013, gaat nogal veel tijd inzitten omdat we veel verschillende tarieven/verhuurmogelijkheden/opties hebben. Maargoed, het houdt je bezig en als ik in m’n eentje werk heb ik vaak lekker de radio erbij aan. Volgende week donderdag is er weer een beurs, deze keer in Montpellier en voor ons is dat lekker dichtbij dus Laure, Franck en ik gaan met z’n drieën  Deze beurs is speciaal voor campingeigenaren dus ik hoef niet reclame te maken voor de camping deze keer maar we gaan kerstkaarten-aanbieders vergelijken en ons oriënteren op speciale welkomstcadeautjes voor volgend jaar, als we 40 jaar bestaan.

Na de beurs in Montpellier blijf ik nog een paar dagen, Anne-Lieke is dit semester op Erasmusuitwisseling in Montpellier en de beurs leek me een prima aanleiding voor een bezoekje. We gaan onder andere samen naar de musical Mama mia! (Franse versie, we zijn ook naar de Nederlandse versie geweest) én we gaan Sinterklaas vieren. De intocht kon ik vandaag helaas niet live zien via internet maar er schijnt een herhaling online te komen.
Wat ik wel kan zien is het schaatsen in Thialf (lang leve de streaming van de NOS) en omdat ik me al een paar dagen niet zo fit voel (komt wss van het weer, maandag moest ik krabben en donderdag was het 17 graden...) lig ik heerlijk op de bank onder een dekentje te kijken hoe ‘wij’ goud winnen op de ploegenachtervolging bij de mannen.

Verder heb ik me beziggehouden met wat administratieve en andere regelmeuk, de loodgieter heeft nog weer naar mn wasmachine gekeken en de boel aangesloten, maar toen ik m testte sprong dat ding de halve keuken door dus toen had ik m maar weer gebeld, bleek dat je zo’n ding moet ‘caler’ (afstellen met pootjes die aan de onderkant zitten).... Omdat de loodgieter daarvoor niet wilde komen heb ik Franck maar lief aangekeken (nadat hij mij had uitgelegd wat ‘caler’ betekende, want ik kreeg geen beweging in de wasmachine. Gelukkig heeft Franck m goed afgesteld zodat ik nu normaal de was kan doen, en tegelijkertijd heeft hij het tv-kastje wat ik van de Franse marktplaats had gekocht even naar boven gesjouwd, dus dat kan ik ook weer van mijn wish-list afstrepen. (Soms zijn mannen best praktisch...)

Daarnaast ben ik nog achter een Franse zorgverzekering aangeweest, wat op zich een heel goed beeld geeft van de Franse administratie. De procedure is als volgt:
Je gaat naar de CPAM (caisse primaire d’assurance maladie), want je wilt een carte vitale. Een carte vitale heb je nodig en is verplicht, dus dat moet. Als je dat eenmaal hebt kun je een ‘complémentaire’ nemen en dan ben je helemaal verzekerd. Maar voordat je zo’n carte vitale hebt (als buitenlandse) heb je veel dingen nodig, en vooral véél geduld want bij de CPAM werken niet de meest snuggere Fransen (sorry). Ik was de eerste keer geweest en kreeg een mevrouw voor mij die eerst niet wist waar Nederland lag (!!) en daarna dacht dat ik Française was (dank voor het compliment) maar die me wel heeft uitgelegd wat voor papieren ik allemaal moest aanleveren want alleen een loonstrookje en een rekening van EDF waren helaas niet geneog. Omdat er bij haar en bij mij enige twijfel was over het al dan niet nodig hebben van een officiële verklaring van mijn uittreksel uit het geboorteregister (wat mijn moeder in september namens mij had aangevraagd en naar mij had opgestuurd, waarvoor dank), ben ik voor de zekerheid later nog even een keer gegaan. Ik vond het namelijk onnodig dat een geboortebewijs wat al in vijf talen (waaronder Frans) nog weer in het Frans vertaald zou moeten worden, maargoed. Deze keer trof ik een aardig(e) jongere meneer met een oranje trui en hij keurde, na overleg met zn collega’s, mijn geboortebewijs in 1x goed. Het stempel van de gemeente Súdwest-Fryslân maakte wel indruk geloof ik. Ik was blij dat het goedgekeurd was en ben dezelfde middag nog langsgeweest om mn complete dossier in te leveren, en omdat de baliemevrouw mij herkende mocht ik gelijk doorlopen naar de tweede wachtkamer. Samen met de meneer in de oranje trui hebben we alles gecontroleerd en gekopieerd en hij heeft me de procedure nog uitgelegd: ik moet eerst wachten op mijn tijdelijke nummer (dat begint met een 8), daarna krijg ik een definitief nr (dat begint met een 2) en daarna krijg ik een carte vitale. Ik vind het fijn dat je bij het CPAM niet één, maar twee nummers bent.....
Gelukkig kan je met het tijdelijke nr. Al gewoon naar de dokter en alles, dus ik hoop dat ik dat voor het einde van de maand heb want dan kan ik eindelijk mijn internationale zorgverzekering opzeggen.

Naast de administratieve rompslomp gebeuren er ook nog leuke dingen, zo ben ik vorige week zaterdag naar een ‘balade botanique et découverte du fusain’ geweest, een soort wandeling door Layoule, het park achter mijn huis, waarbij je uitleg kreeg over diverse soorten planten die allemaal een heilzame werking voor een of andere kwaal hadden kreeg én waarbij je dus kon kennismaken met ‘fusain’, een woord wat ik ook niet kende maar wat gewoon houtskool betekent. Er was helaas maar 1 andere deelnemer, maar het was wel gezellig en ik heb een hoop nieuwe woorden geleerd. Houtskool maken is niet moeilijk, je hebt wat takjes nodig van de houtskoolboom (of een andere boom) en die stop je in een potje (je moet eerst de bast eraf halen) en dat laat je 20 min. ‘koken’ op een gasbrander. Aldus geschiedde en terwijl onze houtskool kookte hebben we zitten tekenen met houtskool die de gids had meegenomen. Het was lang geleden dat ik met houtskool heb getekend en ik was vergeten hoe leuk het was, dus ik heb de volgende dag gelijk wat schetspapier gehaald bij de Intermarché, we kregen namelijk de houtskool die we gemaakt hadden mee naar huis. Het was een leuke middag, gelukkig was het mooi weer en ik heb me best vermaakt.

Een ander cultureel uitje had ik dinsdag, nadat Franck geweest was voor de wasmachine ben ik naar het musée Denys Puech geweest, daar werd de expositie ‘sculptures sonores’ geopend. Het is een doe-expositie, je mag overal aanzitten en het is ook de bedoeling dat je de ‘instrumenten’ bespeelt. Het zijn geen echte instrumenten en ook geen echte sculpturen maar het zit er tussenin. Er werd eerst wat verteld over de geschiedenis van de sculptures sonores en daarna mocht het publiek zich uitleven op de instrumenten, waarna er nog een kort concert gegeven werd door de makers. Na afloop kon je nog met de artiesten praten, en toen heb ik nog wat vragen gesteld. Het was erg leuk omdat er niet zoveel mensen waren, wat het een persoonlijk en intiem avondje maakte. Ik was heel erg enthousiast en kreeg na afloop nog een poster van de expositie van iemand van het museum, dus die hangt nu op de kastdeur. Ik ga zeker nog een keer naar de expositie en naar de twee andere concerten die nog gegeven worden, allebei in december.

De laatste weken heb ik wat uitspraken verzameld in de categorie ‘het land van.....’ omdat je in een ander land wel eens tegen cultuurverschillen aanloopt, ook al blijf je binnen de EU. Het zijn die cultuurverschillen die het leven hier leuk maar soms ook vervelend maken, maar ik blijf me er in elk geval nog vaak over verbazen en verwonderen, en daarom heb ik hieronder een opsomming gemaakt:

Het land van......
- Het dubbele weerbericht: zowel voor het journaal van 20 uur als erna (en in beide gevallen klopt het lang niet altijd)
- De koukleumen: het was laatst -2 (overdag) en iedereen liep met sjaals en bontmutsen en handschoenen etc. Wat moeten ze dan in de winter??
- Kerst-fans: omdat men hier noch aan Halloween, Sint Maarten of Sinterklaas doet liggen vanaf eind oktober de eerste kerstspullen in de winkel. Ook krijg je al bergen reclamefolders met vooral speelgoedaanbiedingen door de bus, en staan in de winkels pyramides met Ferrero Rocher bonbons en adventkalenders. Ik hou van Kerst, maar nu nog even niet.....
- Reclames over hulp bij erectieproblemen, die gewoon de hele dag door op tv komen, waarom zou je hiermee wachten tot de kinderen op bed liggen?
- Waar men op de markt zoveel soorten champignonnen verkoopt dat je a) niet wist dat er zoveel soorten bestonden, en b) dat je nu zeker weet dat er in de wijde omtrek van Rodez geen paddestoel meer te vinden is....
- Stoplichten aan het begin en eind van een rotonde (is voor de zebrapaden maar t blijft wennen)
- Fietsen als ontspanning (en zeker niet als vervoersmiddel zoals bij ons)
- Aardige telefoonmaatschappij-mevrouw: ik hoefde de eerste twee weken van mn abonnement niet te betalen omdat ik er zoveel problemen mee had
- Bizarre rekeningen: 0€01 te betalen aan SFR (telefoon, tv, internet)
- Allerheiligen (Toussaint): een dag waarop men alle heiligen maar ook alle doden ‘viert’ (le Jour des Morts is 2 nov., Toussaint 1 nov) en wat taferelen oplevert als: a) al twee weken vantevoren alle (kunst)bloemen in de aanbieding, b) kaarsjes en andere herdenkingsdingen in de aanbieding, soms aangevuld met teksten als ‘leuk voor op het graf’, c) alle Fransen (bijna alle) gaan op 1 november naar het kerkhof om daar bloemen te leggen, wat zal dat een drukte geven, d) om die toestroom van mensen te handhaven en om oudjes de weg te wijzen hebben de grotere kerkhoven golfkarretjes met mannetjes die de weg wijzen en je te plak brengen (echt waar, was op ’t journaal). Ik had iig lekker donderdag (1 nov) en vrijdag (2 nov) vrij
- Elke woensdag aan het einde van het journaal een moment van aandacht voor alle Fransen die in het buitenland gegijzeld vastzitten (7 op dit moment). De namen worden genoemd en een foto wordt getoond en de presentator roept op om ze niet te vergeten en aan ze te blijven denken. Bijzonder en een mooi gebaar.
- Waar alles net een beetje lager is: mijn aanrecht, de stoelen in de trein, spiegels in openbare toiletten, mijn douchekop etc.
- Sneakers en hippe gympen voor mannen, en helaas een stuk minder (hippe gympen) of zelfs helemaal niet (sneakers) voor vrouwen, dan kom je gelijk in de sportafdeling terecht...
- Mensen die niet weten of Nederland in Europa ligt/waar Amsterdam ligt/dat Amsterdam de hoofdstad van Nederland is/dat Pays-Bas en la Hollande hetzelfde land is/dat néerlandaise en hollandaise dezelfde nationaliteit zijn.
- Mensen alleen je rechterruitenwisser jatten, en de linker laten zitten (ik kan me iig niet heugen dat ik m verloren ben onderweg maar er zit inmiddels een nieuwe op)

Wederom bedankt voor de kaartjes en het mama’s Sinterklaaspakketje, is altijd leuk om post uit Nederland (of andere landen) te krijgen en het dient tegelijkertijd als decoratie, dus blijf vooral lekker sturen;) Tot de volgende blog!


Ps: de foto’s zijn van de houtskool-wandeling, de expositie van de instrumenten-beelden, op de fiets naar het werk, geen Sinterklaas kunnen kijken en Sinterklaasliedjes spelen op de accordeon.