Over Engeland, winterweer en een fiets.

Ik zag dat het alweer bijna drie weken geleden is dat ik wat geschreven heb, dus het wordt hoog tijd om jullie bij te praten. Ik probeer elke twee weken te bloggen maar dat mislukt elke twee weken weer....Op het moment van schrijven is het buiten 7 graden (als mijn nieuwe thermometer het iig goed doet), voelt het waterkoud aan door de ijzige westenwind, maar zit ik lekker binnen met een kaarsje aan, warme chocolademelk en een luik wat gezellig klappert in de wind. Voor vannacht en morgenochtend geven ze vorst op, dus we vallen na een weekje herfst (grijs en bewolkt maar nog wel 15-20 graden) gelijk de winter in...

Vorige week (15-21 oktober) was ik in Engeland, ik heb samen met 6 anderen van verschillende C’est si bon-campings op de vakantiebeurs in Birmingham gestaan. Onze stand was in hal 9 van het NEC (National Exhibition Center, denk aan het FEC maar dan 10x groter). Er waren heel veel mensen, vooral de eerste dag en zaterdag was het enorm druk, maar dat vonden wij niet erg. Heel veel leuke gesprekken gehad, rare misverstanden over mijn nationaliteit (You aren’t English, are you? No, I’m not. You are French? Yes! Ehm, no wait, I’m not….). of over regio’s (Roquefort? I’ve been there! –wijst een plaats onder Bordeaux aan de kust aan, Roquefort ligt landinwaarts, bij Millau in de buurt-…….Collega suggereerde later dat het om Rochefort zou moeten gaan....) en de allermooiste was een Schotse dame die haar vriendinnen kwijt was geraakt op de boot terug naar Calais: ‘I lost me mates!!’
Op zo’n vakantiebeurs is het de bedoeling dat je reclame maakt voor je eigen camping en voor de andere C’est si bon campings (www.c-sibon.fr), een groep van zeven campings in heel Frankrijk waar wij deel van uitmaken. Op een gegeven moment waren we door de meeste brochures heen en zijn we kopietjes gaan maken, maar daar waren we in de loop van zondagochtend ook doorheen.....Toen hebben we namen en adressen genoteerd zodat we brochures kunnen opsturen, dus er moet volgende week nog wat post/mail de deur uit. Omdat we met vrij veel mensen waren heb ik donderdagochtend met twee anderen Birmingham zelf maar eens bekeken. Het NEC is buiten Birmingham, ongeveer een kwartiertje met een heuse Arriva-trein  We hebben wat gewinkeld en de cathedraal bekeken en waren rond 14 uur weer terug op de beurs. Ik ben ook nog samen met een C’est si bon-collega langs verschillende caravanclubs geweest, om reclame te maken voor de rally’s (groepsreizen voor mensen met caravans) die we organiseren. Hopelijk levert het wat op, vooral in het laagseizoen kunnen we wel wat groepen hebben. In februari, als er weer een beurs is in Birmingham, gaan we het nog verder presenteren. Ik weet nog niet of ik dan weer in Birmingham ben, in januari zijn er ook al heel veel beurzen dus we moeten maar even kijken hoe het uitkomt allemaal. Uiteindelijk ben ik afgelopen dinsdag weer teruggekomen, ik was samen met twee mensen van C’est si bon vanuit Melun (bij Parijs) vertrokken met het busje en we hebben de boot vanaf Calais genomen. (Je kan best met het vliegtuig maar dan moest je een megaduur treinticket betalen vanaf Londen, ik hou niet heel erg van vliegen want ik wordt ziek van de anit-luchtziektepillen en als je tegen een Fries zegt dat er ook een mogelijkheid is om met een boot te gaan......;)) Gelukkig kwam een van mijn reisgenoten ook uit Friesland, dus die begreep enigszins waarom ik al vanaf het bord ‘Calais 20 km’ om de zee zat te zoeken en dat ik het liefst de hele reis op het buitendek wilde zijn. En, omdat ik via Parijs ging en met de nachttrein was vertrokken had ik ook nog een dagje Parijs voor mezelf, dus heb in het musée d’Orsay de tentoonstelling over impressioinistische schilders en de mode bezocht en daarna nog lekker wat door de stad gedwaald, in de regen, dat wel....

Dinsdagochtend heeft Laure me opgepikt van het station, wat best fijn was na een reis van 23 uur en een aankomsttijd van 6.20 uur....Ik zag er blijkbaar net zo brak uit als ik me voelde want ik werd afgezet met de instructie ‘kruip eerst maar weer op bed, ga vandaag maar uitrusten en dan zie ik je morgen wel weer op kantoor’. Er wordt hier goed op mij gepast. ^^
Ondanks alle goede zorgen heb ik toch een lichte verkoudheid opgelopen, wat inhield dat ik een week met keukenrol, tissues, jus d’orange en keelsnoepjes heb doorgebracht en nu dus weer beter ben. Op het werk was het verder deze week niet heel spannend, ben lekker bezig geweest met vertalingen van het rally-dossier, komen die Vertaalkunde-colleges van RTC toch nog van pas!

Ondertussen wilde ik nogsteeds heel graag een fiets, gewoon omdat dat praktischer is dan een auto in het centrum van Rodez en omdat het een van de dingen is die ik het meest mis aan NL. Dus vrij regelmatig Le bon coin, de Franse marktplaats, in de gaten gehouden en nu heb ik er dan toch echt eentje gevonden! Ben donderdagmiddag wezen kijken, was een hele aardige man die zelfs nog meegeweest is om de banden op te pompen bij het pompstation van de Leclerc-supermarkt, zodat ik daarna een proefritje kon maken op de parkeerplaats. En nu ben ik, voor 100€ –en dat is goedkoop hier voor een 2ehands mountainbike-, de trotse eigenaar van een Riverside Decathlon mountainbike met slot, fietslampjes en 21 versnellingen!!! (Tromgeroffel is gepast hier.)
Nou ja, jullie snappen het wel, ik ben dus iig heel erg blij met mn fiets, het was even een gedoe om hem fietsklaar te krijgen want we hadden het wiel eruit gehaald omdat ie anders niet in mijn Clio paste, maar toen kreeg ik het wiel er niet meer in..... Maar met behulp van papa’s telefonische fietsenmakersuitleg op afstand en opa’s gereedschap is het toch gelukt. Vanochtend ben ik dus op de fiets (hoe Hollands) naar de markt (hoe Frans) geweest. Ik wist niet dat je zo blij kon worden van fietsen, ondanks dat het waterkoud was en ik mn handschoenen in een optimistische bui thuis had gelaten. Ik zal wat foto’s van mijn fiets op internet zetten, mss op deze site en anders op mijnalbum.nl, kunnen jullie mijn stalen ros ook ff bewonderen 

Verder zit ik inmiddels op dansles en op fotocursus, beide bij het jongerencentrum in de buurt. Dat jongerencentrum is een ruim begrip hoor, officieel heet het ‘maison de la jeunesse et de la culture’ (huis voor jeugd en cultuur), maar bij dansles ligt de gemiddelde leeftijd op 35-40, bij fotografie iets lager en daar zijn wat meer mensen van mijn leeftijd. Beide cursussen zijn iig erg leuk om te doen, al heb ik fotografie deze week overgeslagen omdat ik me echt niet fit voelde. Bovendien is het vooral herhaling van de USVA-cursus die ik in Groningen heb gedaan, dus ik leer vooral Franse fotografietermen. Bij dansles leren we de jive, madison en Engelse wals, en het gaat echt op een beginnerstempo, dus het was niet erg dat ik er vorige week niet was. Het enige lastige (tot grote hilariteit van Laure en alle Nederlanders aan wie ik het vertel) is dat ik groter ben dan de meeste mannen in de groep, en dan heb ik niet eens hakken aan, dus ik heb soms echt mn twijfels of ik wel een draai kan maken en onder iemands arm door kan, maar dat lost zich meestal vanzelf wel op. ‘de heer legt zijn rechterhand op de linkerschouder van de dame’ wordt alleen soms wat lastig....
In Engeland was het wel fijn om ff een keer niet de langste te zijn;) Ook bij dansles komen veel Franse termen voorbij: chassée = zij-sluit-zij, back-step = naar de muur. De heren worden aangeduid als ‘cavaliers’ en de dames als ‘cavalières’, wat zoveel als ‘ridder’ betekent Verder hebben we een hele grappige lerares die de dansacademie doet (als ik t goed begrepen heb) dus het is altijd wel lachen geblazen op donderdagavond.

WVNTTK:
- twee witlofstronken en vijf clémentines voor 0.99 op de markt, maar ook een steelpan van 20 cm die goedkoper is dan een haarborstel (6.80 vs 7.50) en een afwaskwast voor 4.40 (dat kan denk ik wel goedkoper hier, maar soms mis je de Action gewoon).
- Een meneer op dansles die wil weten wat ie vorige week gemist heeft en vraagt ‘qu’est-ce que vous avez fait la semaine dernière?’ en waarop ik antwoord ‘j’étais en Angleterre’.....(Vous was in dit geval ‘jullie’ en sloeg op de dansgroep en niet op mij )
- Laure die zich blijkbaar een beetje ongerust maakt om mij in mn eentje in Engeland en me elke dag (behalve zondag) een smsje stuurt om te vragen hoe het gaat op de beurs, iets waar ik me heeeel erg over verbaasd heb en waar ik nog wat aan moet wennen (ik reis altijd onder het mom ‘geen bericht, goed bericht’). Aan de andere kant vind ik het ook wel heel erg lief, vooral als ze geheel onbewust mij om kwart over zeven wakker smst omdat ze vergeet dat het in Engeland een uurtje eerder is dan in Frankrijk....
- Yvonne en ik die in het busje, ergens onderweg van Dover naar Birmingham keihard meeblèren met Bohemian Rhapsodie van Queen, en Gert-Jan die daarna heel droog opmerkt dat hij mss vanavond toch maar wel even langs de karaoke-bar rijdt om ons daar af te zetten....
- Gert-Jan die vraagt ‘maar waarom ben je dan in de regen door Parijs gaan wandelen’ en niet zo goed weet wat hij met mijn antwoord ‘omdat het regende’ moet.
- Een week lang ontbijt met toast, bacon and scrambled eggs is best in te nemen, net als thee met melk. Koffie echter niet, maar dan moet je ook niet de koffiepot voor de theepot aanzien (tot twee keer toe, op zaterdagmorgen...)
- Irene die meent te weten waarom men de Engelse wals met links begint als dame zijnde: ‘omdat Engelsen nou eenmaal alles links doen, heb ik vorige week ontdekt’
- De kerkklok van de Sacré Coeur die om 2 minuten voor het hele/halve uur slaat en dan nog een keer precies op het hele/halve uur, zodat je de tijd niet vergeet.

Nou, jullie zijn weer even helemaal op de hoogte, voorlopig staat er weinig bijzonders op het programma, volgende week is het weer 1e zondag van de maand = gratis museumdag, daarna is de intocht van Sinterklaas dus tegen de tijd dat de Goedheiligman ter hoogte van Frankrijk vaart zwaai ik wel even:p Eind november ga ik zeer waarschijnlijk naar Anne-Lieke in Montpellier, oa om de musical Mama Mia in het Frans te zien.

Iedereen nog altijd bedankt voor de leuke kaartjes/brieven/berichtjes die ik kreeg, ook een paar toen ik terugkwam uit Engeland, het is altijd leuk om post in je brievenbus te vinden. Alle kaartjes krijgen een plekje aan mijn keukenmuur, die heeft nogal een lelijke kleur maar zo hoef ik m niet over te schilderen, dus stuur vooral nog wat behang op:p
Tot de volgende blog!