Wer op de wrâld wy ek binne...

Aan dit Friese spreekwoord (wer op de wrâld wy ek binne, oeral skynt deselfde sinne – waar ter wereld we ook zijn, overal schijnt dezelfde zon) moest ik vorige week vaak denken, toen ik een weekje in Nederland was. Ik moest erg wennen aan het feit dat nog niet iedereen in de gaten had dat ik ging emigreren, of aan dat idee gewend was. Maargoed, ik heb nu toch bijna alles wel geregeld en ben ook geen inwoner meer van de gemeente Súdwest Fryslân, ik ben –tot mijn spijt- niet meer lid van de bibliotheek in Sneek en zo kan ik nog wel even doorgaan. Naast de administratieve dingen heb ik in mijn weekje vakantie ook diverse mensen opgezocht om bij te kletsen of gewoon gezellig te shoppen of koekjes te bakken. Het was onmogelijk om met iedereen af te spreken, maar in januari komt de herkansing, dan ben ik ruim drie weken in NL en ga ik ook mijn verjaardag vieren dus dan heb ik hopelijk ook wat meer gelegenheid om mensen te zien.
Het is misschien niet heel erg leuk voor jullie maar toen ik in Nederland was had ik een beetje heimwee naar Frankrijk. Ik vond het wel heel erg fijn om iedereen te zien en natuurlijk mis ik mijn vrienden en familie ook wel, maar ik vind het gewoon heel leuk om in Frankrijk te wonen en te werken en ik heb het erg naar mn zin in mn appartement, ook al werkt nog niet alles naar behoren.

In mijn vorige blog schreef ik ook al over de Franse administratie en de traagheid daarvan, maar intussen heb ik al wel: internet (tijdelijk via een dongel maar het werkt iig), een bankpas en een chequeboek met mijn Franse adres, een bonuskaart van de Intermarché, de belofte dat de makelaar vandaag of morgen mij beep komt brengen en een koelkast die waarschijnlijk dinsdag teruggebracht wordt van reparatie.
Ik durf niet heel veel dingen tegelijk te regelen, je moet overal honderd keer achteraan bellen en naar verschillende nummers, iets wat ik uit praktisch oogpunt maar onder werktijd ben gaan doen. Alle goede dingen komen langzaam en de hele goeie dingen komen heel langzaam zeg ik altijd, dus ik hoop dat ik voor de Kerst echt alles rond heb. Ik heb wel electriciteit en warm stromend water en een ingericht huis en een auto en een baan, dus uiteindelijk heb ik het nog lang zo slecht niet. Tot zover de categorie ‘count your blessings’ ;)

Sinds ik terugben in Rodez (zondagnacht om n uur of 1) heb ik dus wat administratieve ellende geregeld en verder gewoon gewerkt, omdat ik voor ik naar NL ging maar twee dagen had gewerkt vond ik deze week iets meer mn eerste werkweek. Ik heb gelijk maar een rotklusje gedaan, alle datums en tarieven voor 2013 in het reserveringsprogramma zetten. Het is een belangrijk en secuur werkje, maar tegelijkertijd ook heel saai omdat je voor elk soort huisje dezelfde periodes moet invoeren....Heb maar lekker de radio aangezet, en ben er nu bijna doorheen. Laure is vanaf dinsdag al afwezig, die is met Franck naar een beurs in de buurt van Bordeaux, dus ik heb het rijk alleen.

Omdat ik naast Laure en Franck ook nog andere mensen in Rodez wil leren kennen en omdat ik het leuk vind ben ik gister naar het jongerencentrum geweest voor een fotografiecursus. Het bleek om een cursus analoge zwart-wit fotografie te gaan, volgende week is de cursus digitale fotografie. Het was niet zo erg, er was nog iemand die dezelfde fout had gemaakt maar we mochten blijven en we hebben wat algemene uitleg gekregen. Was voor mij wel nuttig omdat ik nu de termen ook in het Frans weet, de theorie had ik bij de USVA al gehad. Vanavond ga ik kijken bij een cursus stijldansen, hoewel ik dat al 4 jaar in Sneek heb gedaan leek het me toch leuk om dat weer op te pakken, dus ik ben benieuwd wat ‘zij, sluit, zij naar het midden...’ in het Frans is 

En dan nog een paar rariteiten en andere gekke dingen uit het Franse leven:
- popcorn ligt op de afdeling ‘exotisch eten’ van de Intermarché en niet bij de chips zoals bij ons.
- Intermarché verkoopt wel een personenweegschaal en motorolie en boeken maar geen douchegordijn-ophangsysteem. (ik heb nog nooit een personenweegschaal in de supermarkt gezien in NL, maar hier hebben ze dan ook geen Blokker)
- Een tweedehands fiets in Frankrijk is duurder dan sommige nieuwe fietsen in NL (en toen ik dat aan Franck uitlegde zei hij dat ik gewoon een fiets in NL moest kopen en op de fiets terug moest komen....IK MIS MIJN FIETS!)
- Irene die geheel zonder fouten de meneer van het nieuwe computersysteem de weg naar het kantoor uitlegt
- Laure die denkt dat de treinen in NL gratis zijn (heb maar ff gecheckt of ze geen grapje maakte)
- De meneer van de internet-helpdesk die ook niet uit Frankrijk komt (maar uit Tunesie) en aan wie ik vergeten ben te vragen of hij het ook zo’n gedoe vond om iets gedaan te krijgen hier.
- Zondag zijn de musea gratis want het is de eerste zondag van de maand (en ik ben dus al de hele week aan het dubben of ik alle musea in 1x ga bezoeken of 1 per maand)
- Gasaanstekers kosten hier 5.29 (dus ‘dat hebben ze daar ook wel’ gaat op zich wel op maar het scheelt klauwen met geld met NL)
- Dierendag hier niet gevierd wordt, of ik daar totaal niets van gemerkt heb (ik heb alleen wat dode spinnen/vliegen opgeveegd toen ik de vensterbank en de vloer schoonmaakte op kantoor)
- Het is hier nog altijd mooi weer, kalm herfstweer en een graad of 20 overdag, ‘s nachts tussen 6 en 11 graden. De meneer van het regionieuws noemde het ‘le printemps d’octobre’, de oktoberlente.
- Die nachttemperaturen uitstekend geschikt zijn om voedsel te koelen op het balkon (bij gebrek aan koelkast).
- De mevrouw van de koelkastreparatie-afdeling die mij zowaar nog terugbeld ook en dan ook nog zegt dat mijn koelkast dinsdag klaar is 
- De mevrouw van de bank die wel een beetje moest lachen toen ze mij uitlegde wat een TIP was (is een soort acceptgiro) maar ze was wel heel vriendelijk, net als iedereen hier.
- Irene die zich blijft vergissen in het toetsenbord (Frans toetsenbord op het werk, Nederlands toetsenbord thuis) en overweegt haar Nlse laptop maar als een Frans toetsenbord in te stellen, maar niet weet hoe dat moet....

Dat was het eerst wel, ik zal proberen dit weekend wat foto’s te uploaden, maar ik weet niet hoe snel mijn dongel is. De komende week ben ik nog aan het werk op kantoor en dan vlieg ik de 15e naar Birmingham, om daar een week lang op de vakantiebeurs ingewerkt te worden door diverse collega’s van de andere campings die samen C’est si bon.... vormen. Ik heb er zin in en ik houd jullie op de hoogte!