Normandië, werk en geen herdershond(je)
Blijf op de hoogte en volg Irene
27 Mei 2019 | Frankrijk, Le Monastère
Het werk op het kasteel in Estaing bevalt goed, ik ken bijna de hele rondleiding uit mijn hoofd en er zijn nu ook wat meer mensen dan in het begin. Met mijn collega klikt het ook goed, dus dat is wel fijn. Af en toe gaan we tussen de middag eten met de meiden van het VVV, de eerste maaltijd is komende woensdag. Bij mooi weer eet ik altijd in de tuin van het kasteel (niet toegankelijk voor publiek) en bij slecht weer ergens binnen, meestal in de sacristie naast de kapel. Het kasteel bestaat al sinds de 11e eeuw en is vaak uitgebreid en verbouwd. Tot de Franse Revolutie heeft er één familie gewoond (de familie 'd'Estaing) en later hebben er nonnen gewoond die er een meisjesschool en een huishoudschool hadden (ruim 160 jaar). Er is nooit een aanval of oorlog geweest bij het kasteel dus het is nog redelijk intact allemaal, vooral ook omdat het bijna altijd bewoond is geweest. Het deel dat mensen zelf kunnen bezoeken (zonder gids) gaat voor een groot deel over de oud-president Valéry Giscard d'Estaing, het kasteel behoorde toe aan zijn voorvaders (de familie d'Estaing). Soms krijg je wel wat flauwe opmerkingen over politiek maar we leggen ook vantevoren uit dat er een deel aan de oud-president gewijd is en hij behoort nou eenmaal tot de (recente) geschiedenis.... De receptie is in een oude stenen kelder, het is wel koud maar omdat het nu buiten ook wat warmer wordt hoef ik niet altijd meer een thermo-shirt aan onder mijn kleding. Laatst was het al 17 graden binnen, terwijl het in het begin soms nauwelijks 15 graden werd.
We zijn ook nog een keer bij de pastoor wezen eten, hij had ons uitgenodigd en hij had lekker gekookt. Het was erg gezellig.
Komende zondag gaan we als het goed is een herdershond (pup) ophalen. Het zou eerst deze week al maar ze waren net van de antibiotica af en daar hadden ze een terugval van. De honden (drie, twee vrouwtjes en een mannetje) waren door hun eerste eigenaar erg slecht verzorgd en zijn nu tijdelijk in een pleeggezin. Via een collega van Vincent die wist dat we een jonge herdershond zochten kregen we wat foto's. We nemen een van de twee vrouwtjes, maar we kiezen pas echt ter plaatse. Op de foto's zien ze er lief uit, ze zijn vrij zwart maar er zit ook wel wat bruin/geel in. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat, we hebben het huis al hond-proof gemaakt, zodat ie niet alles omgooit of opeet. Ik kijk ook elke keer op vrijdagavond een programma over puppies (van de Engelse tv, maar Frans nagesynchroniseerd uiteraard), daar leer je veel over het gedrag van jonge honden. Vincent heeft al eerder een Duitse herder gehad, dus die weet in elk geval hoe het moet hahaha.
Update: Vincent heeft vanavond een telefoontje gekregen dat de hondjes zijn overleden aan de gevolgen van de ziekte die ze hadden opgelopen. De vorige eigenaar verzorgde hen slecht maar het leek nu beter te gaan. We gaan dus door met zoeken naar een herderspup!
Ik heb jullie weer even bijgepraat, hopelijk gaat in Nederland (of waar de lezers van deze blog ook zijn) alles ook naar wens. Tot de volgende blog !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley