Oktoberblog

Zo, de laatste dag van oktober, dus tijd voor weer een blog! Ik vrees dat ik maar overga op maandelijkse blogs, ik beleef veel te veel om 1x per twee weken te schrijven....

Begin oktober ben ik een weekje naar Nederland geweest, onder andere om te vieren dat opa 90 jaar werd. Het was een geslaagd feestje (wat wil je ook, met 90 jaar ervaring...) en verder heb ik nog met familie en vrienden afgesproken, bijgekletst, verlate housewarmings gedaan en heel veel Friese paarden voor Laure op de foto gezet toen ik bij Yorinca op het Fries Congres Centrum was. Oja, en er is ‘je bent niet goed snik-snickerstaart’ gebakken met Lia. Als afsluiting nog een wijnproefavond gedaan bij vrienden in Heerenveen, het was erg gezellig om het vaste wijnproefclubje weer eens te zien en lekker bij te kletsen.
Ik ging op zondag weer terug en na een uurtje of vijf slaap kon ik er alweer uit want Laure kwam me ophalen voor een tweedaags congres van de Regionale Campingfederatie. Het was in Moissac (vlakbij Montauban, 2.5 uur rijden) en het was op zich best interessant maar af en toe ook wel érg ingewikkeld. Het ging soms over wetgeving of economische dingen waar ik in mijn dagelijkse werkzaamheden nooit mee te maken heb, maar gelukkig waren er ook leukere voorlichtingen en er was een informatiebeurs waar ik me uitgebreid heb laten voorlichten over onder andere een variant van ons reserveringsprogramma. ’s Avonds was er een ‘dîner spectacle’, dat houdt in dat ze na het hoofdgerecht allemaal artiesten op het podium laten optreden (buikspreekpop, goochelaar etc.) en dat er dan ineens toch een toetje voor je neus staat. Was wel leuk, maar ik was redelijk gesloopt toen we om 01 uur in het hotel waren. De volgende dat ook nog weer een congresdag, maar toen duurde het maar tot 15 uur ’s middags, zodat we op een redelijk schappelijke tijd weer in Rodez waren.

Intussen zijn alle gewone dingen ook weer begonnen, fotocursus en koor en volgende week ook weer de lezingen in het Musée Fenaille. Op koor wilde de dirigent met alle geweld een Nederlands liedje zingen dus ik had beloofd dat ik na de vakantie eentje zou kiezen. Uiteindelijk heb ik gekozen voor In nije dei van de Kast (het maakt voor die Fransen ook niet veel uit of het nou in het Nederlands of in het Fries is). Ze vonden het Youtube-filmpje al heel mooi en ik ben nu bezig om de tekst fonetisch uit te schrijven. Heb verder nog geen idee hoe we het gaan zingen maar dat zien we wel. Het is niet een heel lang liedje dus dan hoef ik iig niet zolang solo te zingen.....

Omdat het hier nogsteeds knettermooi weer is, alleen ’s morgens wat frisser (vanochtend 5 graden om half negen maar vanmiddag om 17 uur nog 19 graden) kan je soms nog ’s avonds zonder jas even de stad in om een boodschap of kastanjes zoeken in het bos. Op een zaterdag ben ik met Fred (iemand die ik via Laure ken) kastanjes wezen zoeken. Het was heel mooi weer en ik heb geleerd dat kastanjes zich graag verstoppen onder de blaadjes en dat je er heel goed met een stok op kunt slaan om ze uit de bolster te krijgen. Soms sla je daarbij ook de stok aan stukken, maar het is wel leuk werk. Fred wees me ook op een gat van een slangennest (de slang was er niet gelukkig) maar daar ben ik maar ver vandaan gebleven.....
Toen we genoeg (tamme) kastanjes hadden, zijn we naar zijn huis gegaan en hebben we ze gekookt en gegeten. Het smaakt vrij zoetig en heeft de kruimige structuur van gekookte aardappels. Vroeger was het ook wel het brood van de armen, voor als de graanoogst mislukt was en er geen brood was. Dat laatste heb ik geleerd in het Maison de la Châtaigne in de buurt van de camping, waar ik afgelopen zomer was.
Het was in elk geval een leuke ervaring om eens kastanjes te zoeken en te eten, het wordt hier in de herfst vrij veel gedaan en wij kwamen ook andere mensen tegen die kastanjes zochten.

Op ’t werk zijn we druk bezig met van alles en nog wat (maar er is altijd wat te doen bij ons...), vooral het opmaken en corrigeren van de nieuwe brochure en het corrigeren van de website. Is wel heel leuk om te doen maar het communicatiebureau is niet zo goed in het corrigeren, ze slaan soms dingen over of ze corrigeren het verkeerd....maar we zijn zo goed als klaar met de brochure en de website begint aardig schot in te komen. Volgende week gaan we een dag naar Montpellier, naar de vakantiebeurs voor professionals.
Vorige week kwamen ook de eerste reserveringen binnen voor de rallye die we in juni hebben, een groep Engelsen komt dan twee weken bij ons op de camping en ik ga met hen de hele Aveyron door (met een bus). Ik heb er ontzettend veel zin in en ben blij dat het rallydossier z’n vruchten begint af te werpen. Franck plaagde al dat ik dan de toeristengids moest uithangen en moest oefenen met de microfoon maar dat komt vast wel goed.